En uzun, en çaresiz geceni düşün. Sabah olmadı mı?

  

'En uzun, en çaresiz geceni düşün. Sabah olmadı mı? ' diyor Reşat Nuri Gültekin. Düşün, gece boyunca ağlıyorsun, artık gözyaşların kuruyor, göz kapakların inceliyor. Sabah perdeni açtığında incelen göz kapaklarına giren o güneş bile seni rahatsız ediyor. Peki ne için? Ne değişiyor ki sanki? Hiçbir şey. Ama o geceler senden bir parçanı alıp götürüyor sen farkında olmadan. İnsanlar kalkmış, telaş içinde, daha sabahın erken saatlerinde günün bitmesi için dakikalar sayıyor. Sen çaresiz, yalnız, mutsuz bir kızsın. Sana göre hiçbir şey hiçbir zaman değişmeyecek. Odana giren o güneş bile senden mutlu değil, umudunu kesmiş, kafanın içinde dolaşan karanlık düşlerini tahmin etmeye çalışıyor. Sense bir an önce geceyi bekliyorsun tekrar dalmak için olmayacak hayallerine. Ama kaldır kafanı, bak gökyüzüne. Nefes alıyorsun, duyuyorsun kuş seslerini, en önemlisi görebiliyorsun gökyüzünü. Halledemeyeceğin ne olabilir ki? Sen şuana kadar hangi taşları temizledin üstünden onu düşün. Seni yıkmaya çalışan kimleri alt etmedin? 

  Sonra kafandaki düşünceler sana şunu fısıldıyor: ' Benim söylemek için çırpındığım gecelerde siz yoktunuz.' Çok fazla Özdemir Asaf okudun bu sıralar biliyorsun. Alıyorsun eline kağıt kalem başlıyorsun yazmaya. Kim bilir kaçıncı yazın bu. Yazdıkça rahatlayacağını, zehrini o siyah kağıtlara akıtacağını biliyorsun. Ama atladığın bir şey var. Sen yazdıkça içinden bir parça kopartıyorsun. Kağıtlara dökülen her kelime sana saplanıyor, geçmişi hatırlatıyor. Bırak akıtsın diyorsun ama canını daha fazla yakıyor. Rahatlamak yerine sen kapanan yaralarını açıyorsun. Bırak bu sefer işte, yapma. İyi gelmiyor sana yazmak. Umutsuzluğuna daha çok tuz döküyorsun. Kendi kendini yiyip bitiyorsun aslında sen.

Şimdi bir kahve yap kendine, en sevdiğin filmi ya da kitabı aç. Düşünme bu kadar. Her şey geçecek, geçmeyecek hiçbir şey yok hayatında biliyorsun. Bu yalnızlığını sen seçtin o yüzden bu yalnızlıktan ziyade tek başına kalmak. Bu ikisi arasındaki ayrımı yapman lazım. Bırak, bırak. Geçecek her şey, tekrar ruhunda çiçekler açacak. Merak etme, sadece düşle.